Koszyk
W koszyku nie ma jeszcze produktów
Zabezpieczenie Paszy
Kluczowym elementem bioasekuracyjnym, jak i wymogiem ministerstwa, przy hodowli trzody chlewnej jest odpowiednie zabezpieczenie paszy dla zwierząt. Silosy, w których przechowywana jest pasza, powinny być szczelnie zamknięte, regularnie opróżniane i czyszczone. Dzięki temu zapobiegniemy rozwojowi pleśni i bakterii, jaki i uniemożliwimy ptakom dostęp do paszy. Idealnym rozwiązaniem byłoby zlokalizowanie silosów w pobliżu zewnętrznego ogrodzenia, w ten sposób ciężarkowi przywożące pasze mogłyby być rozładowywane poza terenem gospodarstwa, eliminując tym samym potencjalne ryzyko przenoszenia wirusa ASF na kołach pojazdów dostawczych.
Jeśli nie posiadamy silosów, to pasze powinny być przechowywane w zamykanych pomieszczeniach, zabezpieczone przed dostępem zwierząt wolno żyjących, domowych, jak i ptaków. Jeśli pomieszczenia, w których przechowywana jest pasza, posiadają okna to warto je zabezpieczyć przy pomocy moskitier lub przy użyciu siatek na moskitiery skrojonych pod wymiary okien. Chociaż nie ma takiego wymogu prawnego, warto stosować maty dezynfekcyjne przed wejściami do wspomnianych pomieszczeń.
Należy okresowo sprawdzać pomieszczenia, w których przechowywana jest pasza pod względem "szczelności " budynku. Ma to na celu, wykrycie potencjalnych szczelin, dziur, czy innych miejsc, przez które mogłyby się przedostać zwierzęta, a zwłaszcza gryzonie (myszy i szczury). Jeden szczur może zjeść około 0,227 kg paszy tygodniowo, ale jednocześnie zakazić dziesięć razy tyle paszy ile sam jest w stanie spożyć.
Co więcej, szczury przemieszczają się na duże odległości, są wektorami groźnych chorób i bakterii takich jak np. leptospiroza, trychinoza, toksoplazmoza, różyca, dyzenteria, które roznoszą poprzez odchody, ślinę, sierść czy krew na kończynach. Stanowią zagrożenie bioasekuracyjne nie tylko dla gospodarstwa, na którym się znajdują, ale dla wszystkich gospodarstw w okolicy. Dlatego warto wprowadzić system kontroli i monitoringu populacji gryzoni na fermie czy chlewni.
Zwierzęta w żadnym wypadku nie powinny być karmione zlewkami kuchennymi, zielonką zebraną z łąk, a zwłaszcza resztkami pochodzenia mięsnego. W związku, z tym że wirus ASF jest bardzo odporny na czynniki środowiskowe. Według państwowego inspektoratu weterynarii przeżywalność wirusa w surowym mięsie w temp 4 stopni to około 150 dni, a w mięsie mrożonym nawet do 1000 dni !
Zdecydowanie odradza się wykorzystywanie tych samych narzędzi ( takich jak łopaty, widły, łyżki czy ładowarki) używanych przy usuwaniu obornika, do zadawania paszy. Do obsługi wszystkich czynności związanych z paszą należy przeznaczyć odrębny zestaw narzędzi.